وقتی کسی را دوس داری ، حاضری جون فداش کنی
حاضری دنیا رو بدی ، فقط یه بار نیگاش کنی
به خاطرش داد بزنی ، به خاطرش دروغ بگی
رو همه چی خط بکشی، حتی رو برگ زندگی
وقتی کسی تو قلبته ، حاضری دنیا بد باشه
فقط اونی که عشقته ، عاتشقی رو بلد باشه
قید تموم دنیارو به خاطراون می زنی
خیلی چیزارو می شکنی، تا دل اونو نشکنی
حاضری که بگذری از دوستای امروز و قدیم
اما صداشو بشنوی،شب ، میون دو تا سیم
حاضری قلب تو باشه ، پیش چشای اون گرو
فقط خدا نکرده اون یه وقت نگه برو
حاضری هر چی دوس نداشت، به خاطرش رها کنی
حسابتو ، حسابی از مردم شهر جدا کنی
حاضری حرف قانونو، ساده بذاری زیر پات
به حرف اون گوش کنی و به حرف قلب با وفات
وقتی بشینه به دلت، از همه دنیا می گذری
تولد دوبارته ، اسمشو وقتی می بری
حاضری جونتو بدی، یه خار توی دستاش نره
حتی یه ذره گردوخاک تو معبد چشاش نره
حاضری مسخرت کنن تمام آدمای شهر
ما نبینی اون باهات کرده واسه یه لحظه قهر
حاضری هر جا که بری به خاطش گریه کنی
بگی که محتاجشی و به شونه هاش تکیه کنی
نه خلاف عهد کردم که حدیث جز تو گفتم
همه بر سر زبانند و تو در میان جانی
دل عارفان ربودند و قرار پارسایان
همه شاهدان بصورت , تو بصورت و معانی
مده ای رفیق پندم که به کار در نبندم
تو میان ما ندانی که چه میرود نهانی
مزن ای عدو بتیرم , که بدین قدر نمیرم
خبرش بگو که جانت بدهم بمژدگانی
دل دردمند سعدی ز محبت تو خون شد
نه بوصل میرسانی نه به قتل میرهانی
اول: سلام
دوم:
نصیحتی کنمت بشنو و بهانه مگیر هر آنچه ناصح مشفق بگویدت بپذیر
ز وصل روی جوانان تمتعی بردار که در کمینگه عمر است مکر عالم پیر
سوم: یک آدم جدید اومده...
اینو داشته باشید تا بعد.....
شب خوبی داشته باشید و از خدا بخواهید آنچه که مصلحت است برایتان مقدر گرداند..
میترسم من از خدا
که بگیرد تو را از من
یه حکم سرنوشت زور
به حکم صلاح و مصلحت
تکرار شود این مکررات
""شاید قسمت تو نبود""
دلهره دارم از خودم
که نگیرد دلم به تیغ نگاهت
نگیرد سکوت گوش تو را
نشنود حنجره ات صدای مرا
می ترسم اگر رد پایت خالی بماند
میترسم اگر کلاغی پیر
غزل خداحافظی را بخواند
می ترسم
می ترسم...
من از قصه زندگی ام نمی ترسم
من از بی تو بودن به یاد تو زیستن و تنها ازخاطرات گذشته تغذیه کردن میترسم.
ای بهار زندگی ام
اکنون که قلبم مالا مال از غم زندگیست
اکنون که پاهایم توان راه رفتن ندارد
برگرد...
باز هم به من ببخش احساس دوست داشتن جاودانه را
باز هم آغوش گرمت را به سویم بگشا
بگزار در آغوشت آرامش را به دست آورم
باز هم شانه هایت را مرحمی برایم قرار بده
بدان که قلب من هم شکسته
بدان که روحم از همه دردها خسته شده
این را بدان که با آمدنت غم برای همیشه من را ترک خواهد کرد
بس برگرد که من به امید دیدار تو زنده ام
