راست بگو مادر
من فرزند کدام درختم؟
ببین تمام تنم را یادگاری ها فتح کرده اند
چقدر برای لحظه های بی درختشان تکیه گاه شدم
هر کس که می آید
به یاد خاطره ای می افتد
و بعد بر چشمانم زخمی و تاریخی می زند و.....
و.....خداحافظ یادگار دل دل کردن من
