مرا دوست بدار اندک ولی طولانی
آنگاه...(جمعه 90 اردیبهشت 30 ساعت 12:6 عصر )
آنگاه که غرور کسی را له میکنی...
آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران میکنی.....
آنگاه که شمع امید کسی را خاموش میکنی.....
آنگاه که بنده ای را نا دیده می انگاری....
آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خورد شدن غرورش را نشنوی....
آنگاه که خدا را میبینی....
...خدا را...
ولی بنده ی خدا را نادیده می گیری....
می خواهم بدانم
دستانت را به سوی کدام آسمان دراز میکنی تا
برای خوشبختی خودت دعا کنی؟ ؟ ؟ ؟
» میترا پوریان
»» نظرات دیگران ( نظر)
»» نظرات دیگران ( نظر)
لیست کل یادداشت های وبلاگ?
بازدیدهای امروز: 5 بازدید
بازدیدهای دیروز:32 بازدید
مجموع بازدیدها: 77139 بازدید
[ درباره من ]
»
لینک دوستان من
«
»
آرشیو یادداشت ها
«
»
اشتراک در خبرنامه
«